فه رزانه

بزەی لێوەکانت

هیوای ماچی بەدی ئەکا ....

تامەزرۆم

              تەنیا جارێک ئوقرە بگرێ                        

              هەنگاوە کانت لەسەرشۆستەی نیگام

              ئاوێنەی سەدان ساڵەی حەزێکی

              چۆن بسڕمەوە

              لەسەرپێڵووی خۆشەویستیم

               تنۆک تنۆک چاوەروانی

              بەکام وتار

               بەکام زمان

                     لەکام ویستگە

                              بۆ ئەبێ نەتوانم ، ناوت بدرکێنم

                                گڤە گڤی شاڵاوی بێ تاقەتی ....

                                لەکام کەنار

                                                دانەوێنم

بۆ وام لێ هات....!؟

           خۆ من رێبوار نەبووم

             هەموو رێگەکان ، ئێستا

                   لەباوەشی من دا

                        وەنەوز ئەدەن

بۆناهێڵی

تەنیا جارێک لات دانیشم

        خەفەتی چەندەها ساڵی بێ تۆیی

            بەهەناسەیەک

                        لەدڵ دەرکەم

بۆ ناهێڵی

        تەنیا جارێک

            بت کەم بە ژووان

                هیوا و ئاواتەکانم

                      لەباوەشی تۆدا

                                         بخەمڵێنم

          بڕیار ئەدەم

              تا ئەوکاتەی من بمێنم  

                               جێت نە‌هێڵم ،

                                                    خۆشەویستم...!

بەراتی

5/2/92

فرزانه

می نگارند نقش

اجساد کلماتی ازجنس سکوت

برمرزوبوم لحظه ها

شاید که برخیزند فریادهای در گور

شاید این عطش سرخ غروب

سیراب شود از ذجه های من

یک روز می آیی ....

پامی گذاری

 بر سفره دل  نوشته هایم ...ومن

مانده ام

در حسی که به من میدهی....

جا م شوکران؟

چقدر دلم می خواهد دوستت بدارم ...

سنگین وباوقار

چنگ می زنی ، به لحظه لحظه بودنم

رفتی ....

در آن روز بارانی

که از چشمهایم می بارید

انتظار ....

در پس سکوتی شرمگین

 این مرگ توامان

نمی دانم

چگونه نقش می بندد

رویای بودنت

و چهل تکه ای از رویا

نمی دانی

چگونه نقش  بست

آرزوی بودنت

ونانوشته ای از حسرت

چه می  خواستم مگر من  

خدایا ....

گیوه هایم راپس بده

مگر نمی دانی

خار مغیلان است در پس این راه

چه می خواستم

درکاسه ام  گذاشتی برزخ ...

می خواهم دوستش بدارم

مگر جرم است  ...!

چیست تاوان این گناه نابخشودنی

که چنینم حکم می دهی 

 

 

هنوز موندم بعد سی سال چقد دوسش داشتم که اینجور شد 
موندم چیکار کردم براش ....کی به حرفاش گوش کردم 
حتی نشد یه بار حرف دلش رو بهم بگه
فقط رو کاغذ نوشت ومنم خوندم 
چی بگم خدایا 
چقد باخودم غریبم من

برای بهترین دوستانم ....
اگر کسی تورا پشت خط گذاشت تا به تلفن دیگری پاسخ دهد تلفن را قطع کن 
هیچوقت به کسی که غم سنگینی دارد نگو " می دانم چه حالی داری " چون در واقع نمی دانی
یادت باشد گاهی اوقات به دست نیاوردن آنچه می خواهی نوعی شانس واقبال است
هیچوقت به یک مرد نگو موهایش درحال ریختن است ،خودش این را می داند
ازصمیم قلب عشق بورز ،ممکن است کمی لطمه ببینی ؛اما تنها راه استفاده بهینه از حیاط همین است 
درمورد موضوعی که درست متوجه نشده ای قضاوت نکن 
وقتی ازتو سوالی راپرسیدند که نمی خواستی جوابش را بدهی ،لبخند بزن بگو: برای چه می خواهید بدانید ؟
هرگز موفقیت را پیش از موقع عیان نکن 
هیچوقت پایان فیلمها وکتابهای خوب را برای دیگران تعریف نکن 
وقتی احساس خستگی می کنی اما ناچاری که به کارت ادامه بدهی ، دست وصورتت را بشویی ویک جفت جوراب ویک پیراهن تمیز بپوش ؛خواهی دید که نیروی دوباره ای به دست آورده ای
هرگز پیش از سخنرانی غذای سنگین نخور
راحتی وخوشبختی را با هم اشتباه نگیر
هیچوقت ازبازار کهنه فروشها وسیله برقی نخر 
شغلی را انتخواب کن که روحت را هم به اندازه حساب بانکی ات غنی سازد 
سعی کن ازآن افرادی نباشی که میگویند :آماده ؛هدف ، آتش 
هر وقت فرصت کردی دست فرزندانت را در دست بگیر به زودی زمانی خواهد رسید که اواجازه این کاررابه تو نخواهد داد
چتری با رنگ روشن بخر ،پیدا کردنش درمیان چترهای مشکی اسان است وبه روزهای غمگین بارانی شادی ونشاط می بخشد 
وقتی که کت وشلوار تیره به تن داری شیرینی شکری نخور 
هیچوقت در محل کار در مورد مشکلات خانوادگی ات صحبت نکن 
وقتی درراه مسافرت ،هنگام ناهار به شهری میرسی رستورانی راکه درمیدان شهر است انتخواب کن 
درحمام آواز بخوان 
درروز تولدت درختی بکار 
طوری زندگی کن که هر وقت فرزندانت خوبی ،مهربانی وبزرگواری دیدند . به یاد تو بیافتند 
بچه ها را بعد ازتنبیه درآغوش بگیر 
فقط آن کتابهایی را امانت بده که از نداشتن شان ناراحت نمی شوی 
ساعتت را پنج دقیقه جلوتر تنظیم کن 
هنگام بازی با بچه ها بگذار تا آنها برنده شوند 
شیر کم چرب بنوش 
هرگز درهنگام گرسنگی به خرید مواد غذایی نرو . اضافه بر احتیاج خرید خواهی کرد 
فروتن باش ، پیش از انکه تو به دنیا بیایی خیلی از کارها انجام شده بود 
از کسی که چیزی برای ازدست دادن ندارد بترس 
فراموش نکن که خوشبختی به سراغ کسانی می رود که برای رسیدن به آن تلاش می کنند

کاش میشد دوستی را درجرعه ای ،جامی ، قدحی ،کاسه ای ،قابلمه ای نشد یه طاسی ، یه تنگی چیزی داد به این تشنه لبان محبت ؛ اینجا خیلی زود دیر میشود ...بدو بچه بیار این عشق لامصب رو آب کنیم بره

میگم دوست داشتنم سخته خداییش 
چند وقت پیش یکی رو میشناختم عاشقش شدم بعدش یه کم آتیشش کم شد دوسش داشتم امروز هر چی نیگا میکنم این گوشه کنارو میگردم نمیدونم این احساسم رو کجا گذاشتم 
ببخشین شما ندیدینش....؟
ا پیش شماست...!

تاسه‌ت ئه‌که‌م


تاسه‌ت ئه‌که‌م

تاسه‌ت ئه‌که‌م

هه‌موو چرکه‌ چرکه‌کانی کاتژمێری سه‌ر دیوار

دڵۆپ دڵۆپ

فرمێسکه‌ قه‌تیس ماوه‌کانی بێ تاقه‌تی

سه‌ر رێژ ئه‌بن له‌ به‌ستێنی بێ تۆیی و

من ته‌نیا تاسه‌ت ئه‌که‌م

چیم پێ ئه‌کرێ

کاتێک ئه‌نووسێته‌وه‌ چاوه‌کانت

دێر به دێری پیاسه‌کانی سه‌ر شه‌قام

  چیم پێ ئه‌کرێ

چۆن ئه‌توانم له‌ بیرت که‌م

چۆنی شارمه‌وه‌ خۆشه‌ویستیت

که‌ شوێن به‌ شوێنی هه‌ناسه‌کانم

ره‌نگاڵه‌ی ده‌سی تۆن

ئاخه‌ر بمه‌ به‌ڵا گه‌ردانی ژێر گه‌ردانه‌که‌ت

بۆ رۆیشتی

که‌ ئه‌ت زانی ترپه‌ی ئه‌م دڵه‌

به‌سراوه‌ به‌ هه‌نگاوه‌کانی تۆوه

دوستت دارم


دوستت دارم

ونقطه ای در پایان سطر نمی گذارم

دوستت دارم

و دلیل تنفر تورا نمی دانم

نمی دانم ، چرا در مخیله من چیزی جز تونمی آید

                   چرا نبض ثانیه ها درنگاه تو می ماند

پنجره.....

میعاد من

وشاید تو!

می خشکاند بغض سکوت

فریاد در گلو

ومن ...دوستت دارم

چرا

 جز این،کاردیگری نمیدانم؟

این زندگی

 سراشیبی تندی دارد ...

 غلغلک میدهد

امید ....

وآن روز تو آمدی

با لبخندی.....

انگار ، تمام شور زندگیم پیش تو بود

آمدم ... پس گیرم

با تو   ......!

             سکته ثانیه در ساعت شماطه دار...

ودر یک آن ....شکستن امید

درکالبد بی جان آرزویم

هنوز می آید ، صدای خرد شدن

زیر پا ها.....

چه فصل سردی است پاییز

و چه سرنوشتی داشت برگ سبز

دوستت دارم

می گویم تا ازیاد نبری ...

که  جنایت کردم

با این بینوا دل

که درگذر ثانیه ها

عمری است مانده در گل

چقدر کوتاه است ....

این دستهای بزدل

بربلندای گیسوان مواج

رها

نمیشوم یکدم از این بند

که دوستت دارم

این تنها اعتراف من است

یعنی می ارزد ....؟

به چهل تازیانه

که دستان نگاهت

برپیکر چشمانم می نوازند

طرد میکنی 

باز می آیم

ودر این حماقت

دوست داشتن تو

تنها دلیل من است

ناموجه ....

هرچه باشد باید ایستاد

سروته ....آویزان

چون....

دوستت دارم

واین آخرین اعتراف من است

نمی دانم ....

 می مانم یا ....!؟

اما تو نیستی میدانم

دیگر نمی آیی میدانم

شاید نمیدانستی حالا بدان

من

 دوستت دارم

دووووووستتتتتتتت دااااااااااااااررررم

24/5/91

 

زه‌ریای خۆشه‌ویستی

شه‌پۆلێ

له زه‌ریای خۆشه‌ویستی

             هه‌ڵده‌ستێ

                    باڵائه‌گرێ

                    به‌رز به‌رز

بۆماچێکی جێ پێ کانی

       له‌سه‌ر که‌ناردائه‌نه‌وێ

دڵێک ئه‌فڕێ

له پێ ده‌شتی سه‌ر ته‌وێڵی

               ئوقره ‌ئه‌گرێ

         به‌تاسه‌وه

               لێو له‌م پانتا

                         چۆن هه‌ڵبڕێ

حه‌ز

حه‌ز

رێبوارێکی بێ ناو نیشان

له‌دوێکه‌وه تا ئه‌مرۆ

دڵ

دووا ویستگه‌یه‌

له‌رۆشنایی مانگه‌شه‌وێ

رێ ون ئه‌کا

تامه‌زرۆی وچانێ

نێوان هه‌ڵبرین و

چاو لێک نانێ

هه‌رنیگایه‌ک

باڵا ئه‌کا به‌دیوارێک.....!

 

 

بۆ هه‌ڵفرین

تاکه‌ی سنوور

بۆ باڵ بڕین ....

بۆ هه‌ڵفرین ئاواتمان بێ؟

بژین له‌ئاسمانێ

بێ گڤه‌ی با

چرپه‌ی هه‌وری ره‌ش

ون بین رووبار ئاسا

له‌زه‌ریای یه‌ک بوونێکدا

چارشێوی بوون و نه‌بوون

مان و نه‌مان دائه‌پۆشێ......

تا که‌ی ده‌سه‌کانمان

یه‌کتر نه‌گرێ!؟

چه‌نێ چاوه‌رێ بووم ؟

ئه‌ زانی ....

چه‌نێ چاوه‌رێ بووم ؟

شه‌وێ له‌ سوچێکی په‌نجه‌روه‌

             خه‌ڵاتم که‌ی به‌ نیگایه‌ک !

دانیشه‌ ، بۆ کوێ...!؟

ئێواره‌ هێشتا به‌ ده‌م رێ وۆیه

دڵنیا نیم ....

ئه‌ویش جاربه‌جارێ له‌وانه‌یه

              به‌رۆکی به‌یان بگرێ ...؟!

ئه‌ ها! ...

ئه‌ی ئه‌وه‌ نیه‌ هه‌ر چه‌ن شه‌وه‌

من و تۆ پێکه‌وه‌ پیاسه‌ به‌ خه‌یاڵ ئه‌که‌ین

ئه‌وانیش ئه‌گه‌رێن و

              ئه‌ بێته‌وه‌ یه‌ڵدا یه‌ڵدا و....!

شه‌وگار ئه‌ڵێی به‌خته‌ ئاڵۆزه‌که‌ی منه‌

خۆ نایه‌ته‌ کۆتایی

باشه‌....

پێم ناڵێی له‌ ئه‌نجامی ئه‌م دێره‌ دا ‌

                        خۆم ئاوێته‌ی کام رێگه‌ که‌م

پێڵاوه‌کانم ئیتر هێزیان نیه‌

بادانیشین..

له‌وانه‌یه‌ ئیتر ئه‌م شه‌و ،

خوا به‌سه‌رنجێک ، میوانمان کات !                                     

دووا ووشه‌


دووا ووشه‌

سه ردێڕێکی نوێ

که‌ باڵ ئه‌گرێ چاو و

هه‌ڵ ئه‌فڕی

             له‌ تابلۆی سه‌ر دیوار

ده‌سه‌ڵاتی فه‌نسه‌کان

بڵێی تاکوێ بێت

باڵای ئه‌م دیواره‌

ئاسمانم

        له‌ کوێ ئه‌خنکێنێ ...

                        دڵم پڕه‌

                                له‌ چه‌نده‌ها خه‌فه‌تی نامۆ

                                          یه‌کێکیان تۆ ...!

                        کووا بزه‌ی به‌زه‌یی لێوه‌ کانت

                                         شکۆفه‌ی به‌یان

                                  بۆباخه‌ڵی کام ئێواره‌

                                          له‌ چمکی حه‌ز هه‌ڵبڕاوه‌...!

                        مه‌ی سڕه‌وه‌ جێ ده‌س و په‌نجه‌م

                        له‌سه‌ر سینه‌ی نیگاکانت

                                                   نادیارن

                                                وه‌ک خۆم

                                                 وه‌ک هه‌ستی تۆ

                                                                    به‌رانبه‌رم......

  ئه‌و رۆژانه‌ی تامه‌زرۆ بم

                 رێگه‌ ده‌سم ئه‌گرێ و

                 له‌سه‌ر پیاسه‌ی چاوه‌کانت

                                               دام ئه‌نێ...   .

                  به‌ره‌ و دیوار!

                                 تابلۆ

                                 په‌نجه‌ره‌یه‌ک....

                                  رووله‌ ئاسۆ

                                  ئه‌زانی بووینه‌ هاورێ ....

                                     من وگشت کاته‌ کانی ئاوابوون.

و اینک من تنهایم....


کاش با توبودن رابا توقسمت نمی کردم

کاش تنهایی رادر حیاط خلوت  غصه هایت گم نمی کردم

کاش هرگز دربوم قلبم نقاشیت نمی کردم

کاش درنبودنت دنبال بودن نمی کردم

کاش به رویایت عادت نمی کردم

کاش لحظه جدایی را باورنمی کردم

کاش دیده به دیدگانت آشنا نمی کردم

 کاش شب جوانی مست نمی کردم

کاش.....

درپیچ وتاب این افسوس

می بازد رنگ

عشق

گفتند:

فسانه است وافسون

کاش

شب راسحر نمیکردم

 

دوا بریار


به‌ڵێن ئه‌ ده‌م

خۆشه‌ویستیت بیر به‌رمه‌وه‌

ته‌رمی ره‌شی چاوه‌کانت

خۆزگه‌یه‌ک بوو

تۆزی له‌دڵ

بسرمه‌وه‌

تۆ دوارۆژی خۆزگه‌کانم

بوویته‌ ئێواره‌ سووره‌ی خه‌ونه‌کانم

خۆشه‌ویستیت ناشارمه‌وه‌

 له‌م دێره‌دا ئه‌ی هێڵمه‌وه‌

هه‌نسک ئه‌دا دڵم

به‌م هه‌واڵه‌ به‌م خه‌یاڵه

ئه‌ڵێم برۆم

له‌ دوا به‌ختی ون بووم

جێ پێ کانم

بنێژمه‌وه‌

ته‌مه‌ن


به‌ پێوانه‌ی

هه‌ناسه‌کانی له‌ده‌س چوومان

یاری به‌عه‌قڵی یه‌ک ئه‌که‌ین

ناشاره زا

ئه‌گرینه‌به‌ر

رێگه‌ی ته‌مه‌ن

جانتایه‌که‌،سفره‌ی سه‌فه‌ر

گه‌وره و بچووک

دیاری ئه‌کا

نامۆ

ئه‌م جاره یان

به‌یانیه‌ک چاوه‌رێمه‌ و

ئێواره‌ یه‌ک به‌رێم ئه‌کا

نێوان مان و نه‌مان

بوون و نه‌بوون

گومانی چی هه‌ڵبژێرم

دڵ نه‌که‌پری میره

نه‌ کۆشکی شوان

بیابانێک

چووار ده‌وری ، لپی ده‌ستێک

هۆ شاجوانی ئه‌م وڵاته‌

ته‌نیا له‌ چاوی من

ئاوازه‌ که‌ت بێ سنووره‌

تۆی خۆشه‌ویست

ئه‌فسانه‌ نیت

شێتانه‌عه‌قڵی من

ئه‌ت کاته‌چیرۆکی ئه‌م هه‌ڵبه‌سته‌

 چیت لێم ده‌وێ

نه‌ئه‌نوێنی

نه‌ ون ئه‌بی !

زه‌رده‌ خه‌نه‌ی خه‌مه‌کان و

شه‌پۆلی گریانی چاوه‌کانی

سبه‌ی چۆن گرێ به‌م له‌ئێواره‌

ئه‌م جاره‌یان

چی به‌رێم کا....!؟

کاتێک بۆ هه‌ڵفرین

وام لێ ئه‌کات

خۆشه‌ویستیت

باڵم نه‌وێت بۆهه‌ڵفرین

تۆ...

ئاسمانی بێ سنووری

من، شه‌ونمێ له‌سه‌ر‌ گۆنات

ده‌مه‌و به‌یان

هه‌ڵ خڵیسکێم

            که‌ومه‌  به‌ر پات.....

مه‌ی که ‌ئاوات

تێکڵ بمه‌ هه‌وری خۆزگه‌

              بۆ ماچێکی سه‌رته‌وێڵت

داری بێ به‌ر

داری بێ به‌ر

سێبه‌ری خۆت مه‌شاره‌وه

که‌ئه‌ت بینم

      پر شه‌پۆل ئه‌که‌ن

         ئه‌گریجه‌کانت

              رۆحی مانووم

سه‌رابیش بیت

     لێم ڵێڵ مه‌که‌

               خه‌ونی ئاوت

سکاڵا


چۆن بێمه‌ناوخه‌یاڵته‌وه‌

ئاوێته‌ی که‌م ،رۆحی یاخیت

خۆشه‌ویستیم

جێ ژوانێکی سارد وسڕه ،

        مۆڵگه‌ی دڵی حه‌زه‌کانم

ئه‌شکێمه‌وه

   به‌بێ ده نگیت،

                هه‌ڵفرینت

بسووتێنم خه‌ونه‌کانم

چرۆ ئه‌ده‌ن خه‌مه‌کانم

له‌تۆدووربێ ژانی ژیان

گه‌ر به‌شی من

هه‌مووی بێته‌ نه‌مان